Ένα ιστορικό ντοκουμέντο του 1871 όταν η χολέρα είχε πλήξει την Κωνσταντινούπολη

Η μεταφορά της Αγίας Ζώνης από την Ι. Μονή Βατοπαιδίου στην Πόλη. Η μεγαλοπρεπής υποδοχή της  με την άδεια της Υψηλής Πύλης

Οι μέρες της κατ´οίκον προσευχής μας δίνουν την ευλογητή ευκαιρία της μελέτης πραγμάτων που υπό  φυσιολογικές  συνθήκες δεν θα δίναμε την δέουσα προσοχή.
Σεβαστός μου και αγαπητός μου Ιεράρχης είχε την καλοσύνη να μου αποστείλει ένα ιστορικό ντοκουμέντο το οποίο περιγράφει μία σημαντική στιγμή του Πατριαρχείου μας  από τα χρόνια που είχε πληγεί υπό της βροτολοιγού χολερικής επιδημίας η Κωνσταντινούπολη και ο λαός εκεί , Ρωμιοί και Τούρκοι αρρώσταιναν και πέθαιναν κατά χιλιάδες .Το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο την δύσκολη εκείνη  ώρα τελούσε  υπό την πεφωτισμένη ηγεσία του Πατριάρχη Ανθίμου ΣΤ ´ο οποίος πατριάρχευσε τρεις φορές. Ονομαζόταν και Κουταλιανός, προσωνύμιο που πήρε από την ιδιαίτερη πατρίδα του, το νησί Κούταλη της Προποντίδας. Μόνασε για αρκετό χρόνο στη Μονή Εσφιγμένου στο Άγιο Όρος. Αργότερα έγινε Πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης Δέρκων. Το 1829 εξελέγη Μητροπολίτης Σερρών, το 1833Μητροπολίτης Προύσας και το 1837Μητροπολίτης Εφέσου. Περιγράφεται ως άνθρωπος μορφωμένος, ικανός και δραστήριος, αλλά και πονηρός και φιλοχρήματος.Εξελέγη για πρώτη φορά Πατριάρχης στις 4 Δεκεμβρίου 1845, μία εβδομάδα μετά το θάνατο του Μελετίου Γ΄ και επαύθη στις 18 Οκτωβρίου 1848. Μετά το θάνατο του Γερμανού Δ΄ το 1853επανεξελέγη Πατριάρχης και επαύθη εκ νέου στις 21 Σεπτεμβρίου του 1855. Σε μεγάλη πλέον ηλικία επανεξελέγη στις 5 Σεπτεμβρίου 1871 και παραιτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1873. Κατά την Πατριαρχία του ανασυστήθηκε η Αρχιεπισκοπή Πωγωνιανής και καταδικάστηκε η χρήση τετραφωνίας στην εκκλησιαστική μουσική. Ακολούθησε άστατη πολιτική στο θέμα της Βουλγαρικής Εκκλησίας και ψύχρανε τις σχέσεις του Πατριαρχείου, τόσο με τις σλαβικές Εκκλησίες, όσο και με το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Επί των ημερών του ανετέθη στο Πατριαρχείο και η επίλυση της διένεξης μεταξύ Ελλήνων και Αρμενίων για το σπήλαιο της Βηθλεέμ.Μετά την τελευταία του παραίτηση από τον Οικουμενικό Θρόνο, αποσύρθηκε στο Κανδηλί του Βοσπόρου, όπου και πέθανε στις αρχές του 1878.( Στοιχεία που βρήκαμε στο Βικιπαίδεια)

Συγκεκριμένα Πατριάρχευσε:

• Από 1845-1848, η πρώτη φορά ,διαδεχόμενος τον Μελέτιο Γ ´(1845) και τον διαδέχθηκε ο Άνθιμος Δ´(1848-1852),
• Από το 1853-1855 η δεύτερη,διαδεχόμενος τον Γερμανό Δ ´(1852-1853)και τον διαδέχθηκε ο Κύριλλος Ζ´(1855-1860)
• Και  από το 1871 -1873 η τρίτη φορά,διαδεχόμενος τον Γρηγόριο ΣΤ´ (1867-1871)και τον διαδέχθηκε ο Ιωακείμ Β´(1873-1878 ) .

Ο Πατριάρχης Άνθιμος ΣΤ´ και η Σύνοδος μετά από προσευχή απεύθυναν επιστολή στην  την Ιερά Μονή  Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους προκειμένου να κομίσει   το ιερό κειμήλιο  της Αγίας Ζώνης στην Πόλη  για να φέρει την Χάρη και την ευλογία της Παναγίας στον δοκιμαζόμενο λαό. Διαβάστε στο ιστορικό ντοκουμέντο που ακολουθεί τον τρόπο υποδοχής και τα μέτρα που λήφθηκαν από το Πατριαρχείο και μάλιστα με εντολή του τότε  Τούρκου  Βεζίρη , προκειμένου να γίνει η μεταφορά της Αγίας Ζώνης επιτυχώς προς το Φανάρι.Αν δεν χαλούσε την ευταξία και την ευλάβεια της υποδοχής ένας ανεγκέφαλος  τούρκος η μεταφορά θα γινόταν όπως ακριβώς είχε προγραμματισθεί! Μελετήστε προσεκτικά τον τρόπο που  περιγράφεται η τάξη και το πρόγραμμα της τελετής και θα καταλάβετε πολλά! Άλλοι καιροί, άλλα ήθη!